തിരിച്ചറിവുകള്‍
ഇത്തവണ എങ്ങനെ തുടങ്ങണമെന്ന് ഒരു എത്തും പിടിയും
ഇല്ല.എവിടെ നിന്ന് തുടങ്ങണം എന്നതിനും പ്രത്യേകിച്ച് വ്യവസ്ഥ ഒന്നുമില്ല
താനും.കുറച്ചു സത്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞാല്‍ അത് കഥയാവില്ലായെന്നു ഒരു സുഹൃത്ത്
പറഞ്ഞു.ശരിയാണ് ...ഗദ്യരൂപത്തില്‍ എന്തെഴുതിയാലും അത് കഥയാവില്ലല്ലോ ? വകഭേദങ്ങള്‍
ഉണ്ടല്ലോ ഏതിലും...
ഈ അടുത്തിടെ വായിച്ചു തീര്‍ത്ത ഇംഗ്ലീഷ് നോവലാണ്
വീണ്ടും അസ്വസ്ഥതയുടെ മുഖഭാവമുള്ള കുഞ്ഞു മുള്ളുകള്‍ വിതറിയത്‌.............................
ചിന്തകളില്‍ …. ഉണര്‍വ്വില്‍,...മയക്കത്തില്‍...നനുത്ത മുള്ളുകള്‍ ...അവ ആഴ്ന്നിറങ്ങില്ല….തൊലിപ്പുറത്ത് നീറ്റല്‍ നല്‍കുന്ന.....ചെറിയ വരമ്പുകള്‍ പോലെ തിണര്‍ത്തു പൊങ്ങുന്ന വേദനകള്‍ !! അത്രയും മാത്രമേ ആ മുള്ളുകള്‍ നല്‍കാറുള്ളൂ..പക്ഷെ രക്തം പൊടിഞ്ഞേക്കാം.... പുറത്തു മാത്രമല്ല...ആ ചുവന്ന വരമ്പുകള്‍ കണ്ടു ഉള്ളിലും ചാലുകള്‍ കീറും...
ചിന്തകളില്‍ …. ഉണര്‍വ്വില്‍,...മയക്കത്തില്‍...നനുത്ത മുള്ളുകള്‍ ...അവ ആഴ്ന്നിറങ്ങില്ല….തൊലിപ്പുറത്ത് നീറ്റല്‍ നല്‍കുന്ന.....ചെറിയ വരമ്പുകള്‍ പോലെ തിണര്‍ത്തു പൊങ്ങുന്ന വേദനകള്‍ !! അത്രയും മാത്രമേ ആ മുള്ളുകള്‍ നല്‍കാറുള്ളൂ..പക്ഷെ രക്തം പൊടിഞ്ഞേക്കാം.... പുറത്തു മാത്രമല്ല...ആ ചുവന്ന വരമ്പുകള്‍ കണ്ടു ഉള്ളിലും ചാലുകള്‍ കീറും...
ആ നോവല്‍ എന്നെ അത്രയൊന്നും സ്വാധീനിച്ചില്ല.. ...പക്ഷെ ചില വരികള്‍..
ഓര്‍മകളുടെ തട്ടിന്‍പുറത്തു നിന്നും ഏറ്റവും അടിയില്‍ പൂഴ്ത്തി വച്ചിരുന്ന
കുറച്ചു........
.തട്ടി മറിഞ്ഞു വീണപ്പോള്‍..അതൊരു പേമാരിയായി...കരി,മാറാല ,ചിതല്‍...എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു...സ്വസ്ഥത കളയുന്ന എല്ലാം...
പണ്ടെങ്ങോ തറവാട്ടിലെ അടുപ്പില്‍ പുകയൂതിയപ്പോള്‍ ....അത് പോലൊരു നീറ്റല്‍... ...അക്ഷരങ്ങള്‍ രണ്ടായി കാണാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് മനസ്സിലായത് ..നിറഞ്ഞതു എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ആണെന്ന്....
.തട്ടി മറിഞ്ഞു വീണപ്പോള്‍..അതൊരു പേമാരിയായി...കരി,മാറാല ,ചിതല്‍...എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു...സ്വസ്ഥത കളയുന്ന എല്ലാം...
പണ്ടെങ്ങോ തറവാട്ടിലെ അടുപ്പില്‍ പുകയൂതിയപ്പോള്‍ ....അത് പോലൊരു നീറ്റല്‍... ...അക്ഷരങ്ങള്‍ രണ്ടായി കാണാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് മനസ്സിലായത് ..നിറഞ്ഞതു എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ആണെന്ന്....
കഥാന്ത്യം നായിക മരിക്കുന്നതിനാണോ ഈ കണ്ണ് നീര്‍...?
അല്ല...തീര്‍ച്ചയായും അല്ല...പക്ഷെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചില്ല..കണ്ണുനീര്‍
വറ്റിയുമില്ല...കാലം തെറ്റി പെയ്ത മഴ പോലെ...ഭൂതകാലത്തില്‍ തൂവേണ്ട സങ്കടങ്ങള്‍ ആ
രാത്രി പെയ്തൊഴിഞ്ഞു...
നഷ്ടപെട്ടത് എത്ര വലുതാണെന്നും...ആ നഷ്ടം
ഒരിക്കലും നികത്താനാകാത്തതാണെന്നും മനസ്സിലായത് ഇപ്പോള്‍ മാത്രമാണ്...
പകരം വെക്കാന്‍ പറ്റുമത്രേ
...ചിലര്‍ പറഞ്ഞു...അല്ല ഒരുപാടുപേര്‍ പറഞ്ഞു...മുറിവുകള്‍ ഉണങ്ങുമത്രേ..പലരും
പറഞ്ഞു...പക്ഷെ അവ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകുന്ന പാടുകളോ ?...എന്നും ഓര്‍മപ്പെടുത്താന്‍
ഉള്ള ശേഷിപ്പുകള്‍....
ഒരു പാട് നല്ല നിമിഷങ്ങള്‍,..ഒരുപാടു നല്ല വാക്കുകള്‍,..നല്ല പാഠങ്ങള്‍,...ഓര്‍ത്തോര്‍ത്തു
പുഞ്ചിരിക്കാനും...കണ്ണീര്‍ പൊഴിക്കാനും..ഒത്തിരി ഓര്‍മ്മകള്‍...എല്ലാം എനിക്ക്
നല്‍കിയ എന്‍റെ ആ നല്ല കാലത്തിനു.. “എന്നില്‍ നിന്നും പറന്നു പോയൊരു
ജീവചൈത്യന്യമേ”...നിനക്കായി -
എന്‍റെ ജീവിതത്തിലേക്ക്
കുറച്ചു നാളുകള്‍ക്ക് മാത്രമായി കടന്നു വന്ന എന്‍റെ...നിന്നെ ഞാന്‍ ‘ ഐസ്’ എന്ന്
വിളിച്ചു...അല്പം മാത്രം മുകളില്‍ കാണുന്ന മഞ്ഞു മല പോലെ ..നിന്‍റെ മനസ്സും
മുഴുവന്‍ കണ്ടില്ല...എങ്കിലും നീ പകര്‍ന്നു തന്നതിനെല്ലാം നന്ദി ...എന്‍റെ വിരല്‍
തുമ്പിലെ പിടി വിട്ടു താണ്ടിയ വഴിയെല്ലാം നീ തിരിച്ചു നടന്നു പോയതിലുള്ള പരിഭവം
മാത്രമേ ഉള്ളില്‍ ഉള്ളു...വെറുക്കാനും മറക്കാനും ഉള്ള കഴിവുകള്‍ നീ കവര്‍ന്നു
പോയല്ലോ...തിരികെ നടക്കാനുള്ള ശക്തി ഇല്ല..മുന്നോട്ടു പോകുവാന്‍ ഉള്ള വഴിയും
അറിയില്ല...പകുതിയില്‍ നിന്ന് പോയ യാത്രയുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ തേടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട്
ഇനിയും എത്ര കാലം ഈ വഴിവക്കില്‍ തന്നെ നില്‍കുമെന്നും അറിയില്ല..
ആ ഒരു രാത്രിയുടെ
അന്ത്യത്തില്‍ എന്‍റെ കണ്ണ് നീര്‍ വറ്റുന്നിടത്ത് നിന്നും ഞാന്‍ വീണ്ടും നടന്നു
തുടങ്ങട്ടെ...വഴിയില്‍ വീണു പോകുകില്‍ കൈ താങ്ങായി വരുവതാരായാലും നീ അല്ല എന്ന
അറിവ് ഞാന്‍ ഉള്‍കൊള്ളുന്നു...നന്ദി.....
A tribute to ‘ I too had a love story ’ felt like penning down how i felt after reading this
book. Tears are tagged to every love story..in one form or the other...a
realization which stirred my soul...
